موجودی‌های بالا و کاهش هزینه‌های مصرف‌کنندگان نشان می‌دهد که هیچ نشانه‌ای از بهبود فوری برای صنعت حمل و نقل باری وجود ندارد که در حال حاضر به شدت تحت فشار است. این شرایط سخت سوال مهمی را مطرح کرده است: وقتی شریان اصلی لجستیکی یک اقتصاد تحت چنین فشاری قرار می‌گیرد، چه اتفاقی می‌افتد؟
صنعت حمل و نقل باری همواره به عنوان رگ حیات تجارت آمریکا شناخته شده است، اما اکنون در میانه آب‌های پرتلاطم قرار گرفته است.
پس از پاندمی، تعداد کامیون‌ها و رانندگان بیشتر از مقدار باری است که نیاز به حمل و نقل دارد. با ادامه افزایش هزینه‌های زندگی، رانندگان بیشتری برای بارهای یکسان به رقابت می‌پردازند که منجر به جنگ‌های قیمتی شدید شده است که فقط قوی‌ترین‌ها می‌توانند زنده بمانند، و حتی در این صورت نیز به سختی.
این رکود که ما آن را رکود بزرگ حمل و نقل باری نامیده‌ایم، منجر به تعدادی از روندهای نگران‌کننده شده است. همان‌طور که می‌دانیم، هم شرکت Yellow Corporation و هم استارتاپ Convoy Inc. به بادهای سخت اقتصادی تسلیم شده‌اند، با اولی که برای ورشکستگی فصل 11 درخواست داده و دومی که به طور کامل درهای خود را بسته است.
بررسی زنجیره تامین CNBC تصویر مشابهی را نشان می‌دهد. پیش‌بینی‌ها واضح است: موجودی‌های بالا و کاهش هزینه‌های مصرف‌کنندگان نشان می‌دهد که هیچ نشانه‌ای از بهبود فوری برای صنعتی که در حال حاضر روی زانوهای خود قرار دارد، وجود ندارد. بنابراین، این شرایط سخت سوال مهمی را مطرح کرده است: وقتی شریان اصلی لجستیکی یک اقتصاد تحت چنین فشاری قرار می‌گیرد، چه اتفاقی می‌افتد؟
برای درک کامل تأثیر این رکود، باید صنعت حمل و نقل باری را به عنوان چیزی بیشتر از یک شبکه وسایل نقلیه و لجستیک شناخت. این یک نیروی حیاتی است که هر بخش دیگر، از خرده‌فروشی تا تولید را حرکت می‌دهد.
در این زمینه، با کند شدن موتور اقتصادی، رکود بزرگ بر بازار کار، قیمت‌های مصرف‌کننده و دسترسی به کالاها تأثیر می‌گذارد، و دوره‌ای از نوسانات مالی را به همراه دارد که هر خانواده آمریکایی را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
در این نقطه حساس، سوال قبلی اکنون به شکل پیچیده‌تری مطرح می‌شود: چگونه دیوارهای ترک‌خورده اقتصاد بزرگتر و در حال حاضر شکننده را تعمیر کنیم؟
ابزارهای فناوری راه حل را ارائه می‌دهند
از دیدگاه من، پاسخ در درون خود پنهان است.
ما قبلاً تأثیر فناوری را بر بخش‌هایی مانند آموزش، مالی و بهداشت و درمان دیده‌ایم. بنابراین، بدون شک فناوری‌های پیشرفته پتانسیل عظیمی در صنعت لجستیک دارند. هیچ شکی نیست که نوآوری‌های فناوری کلید دستیابی به افق‌های روشن‌تر و وسیع‌تر را در دست دارند.
علاوه بر توسعه یک پلتفرم بهینه‌سازی داخلی، امیدهای من در حال حاضر نیز به سیستم‌های پیشرفته مدیریت ناوگان است که برای بسیاری یک تغییر بازی بوده‌اند. با استفاده از قدرت تجزیه و تحلیل داده‌ها و ردیابی GPS، این سیستم‌ها مزایایی مانند بهینه‌سازی مسیر را فراهم کرده‌اند. این نه تنها زمان را صرفه‌جویی کرده بلکه به طور قابل توجهی مصرف سوخت را با تحلیل الگوهای ترافیکی و برنامه‌های تحویل کاهش داده است.
علاوه بر این، این سیستم‌ها ایمنی رانندگان را بهبود بخشیده‌اند – یک دستاورد بزرگ برای صنعتی که با ساعات طولانی و شرایط دشوار مواجه است.
سپس، بالانس دینامیکی بار برای ناوگان کامیون‌ها وجود دارد. فقط به آن فکر کنید: از طریق تجزیه و تحلیل داده‌های بلادرنگ، این سیستم بار را به طور دینامیکی در میان کامیون‌های یک ناوگان در طول حمل و نقل توزیع مجدد می‌کند. این رویکرد نه تنها کارایی ناوگان را به حداکثر می‌رساند بلکه باعث کاهش مسافت پیموده شده و مصرف سوخت غیرضروری می‌شود.
اگر منابع خود را به سمت پیشرفت فناوری، پذیرش هر دو نوآوری و بهبود سیستم‌های موجود هدایت کنیم، در آستانه نه تنها بقا در بحران فعلی بلکه پیشرفت فراتر از آن قرار داریم. با بهره‌گیری از نوآوری‌های فناوری، می‌توانیم صنعت حمل و نقل باری را به یک بخش کارآمدتر، پایدارتر و مقاوم‌تر تبدیل کنیم.
پرسش‌های متداول
رکود بزرگ حمل و نقل باری چیست؟
رکود بزرگ حمل و نقل باری به رکود فعلی در صنعت حمل و نقل باری اشاره دارد که با مازاد کامیون‌ها و رانندگان نسبت به کاهش تقاضای بار مشخص می‌شود که منجر به افزایش جنگ‌های قیمتی و بی‌ثباتی مالی برای بسیاری از شرکت‌ها شده است.
چگونه صنعت حمل و نقل باری بر اقتصاد بزرگتر تأثیر می‌گذارد؟
صنعت حمل و نقل باری یک جزء حیاتی از اقتصاد ایالات متحده است و مشکلات آن بر بازار کار، قیمت‌های مصرف‌کننده و دسترسی به کالاها تأثیر می‌گذارد که می‌تواند به نوسانات مالی برای خانواده‌ها در سراسر کشور منجر شود.
فناوری چه نقشی در مواجهه با چالش‌های صنعت حمل و نقل باری دارد؟
فناوری، مانند سیستم‌های پیشرفته مدیریت ناوگان و تجزیه و تحلیل داده‌ها، می‌تواند مسیرها را بهینه کند، کارایی سوخت را بهبود بخشد، ایمنی راننده را افزایش دهد و عملکرد ناوگان را به حداکثر برساند. پذیرش این نوآوری‌ها ممکن است به صنعت کمک کند تا بهبود یابد و در میان چالش‌های فعلی پیشرفت کند.